ΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ

Σφυροκοπάνε οι ναυτικοί
Να ταξιδεύεις κάθε μέρα μη θαρρείς πως είναι εύκολη δουλειά.
Είναι μια δουλειά δύσκολη, κάπως κουραστική.
Των ναυτικών η καρδιά είναι σαν πλατεία για γιορτές, λαμποκοπάει,
μα το βαπόρι δεν είναι μια πλατεία για γιορτές,
εκεί 'ναι φουρτούνες, άνεμος και χιόνι, τα πρόσωπα θλιμμένα.
Εκεί δεν είναι πάντα φρέσκο το ψωμί,
πάντα ο καφές ζεστός δεν είναι.
Να ταξιδεύεις μη θαρρείς που 'ναι να τραγουδάς ένα τραγούδι.
Μα είναι λεβέντες, όλο πείσμα οι ναυτικοί
και το βαπόρι κάθε μέρα ταξιδεύει
και με έφοδο τον ωκεανό κυριεύει,
μακριά και πιό μακριά, πάντα μακρύτερα.
Στο πρώτο κιόλας νησί
αράδιασαν τα πράγματα και τις βαλίτσες
και πάνω στα φτερά τους τα πουλιά,
τον ήλιο φέρνουνε στο πρώτο καλυβάκι.

Διασκευή του ποιήματος οι χτίστες απο το βιβλίο γλώσσας της ΣΤ τάξης απο τον Ευαγγέλου Παναγιώτη.

Σχεδίαση ιστοσελίδων από τον Γρηγόρη Φιλιππιάδη